ثبت شده درتاریخ چهارشنبه 21 آذرماه 98 بشماره سریال درسایت شعرنو
اینستا گرام
من ماندم و عطر غم و خاموشی دیوار
میچرخم اطراف خودم مثل نک پرگار
بگذارکه تنهایی بمیرم دردرون خو
وقتی تو محکومی به عشق خود چرا انکار
دانی که پوسیده دلت دراوج ناکامی
عشقی که میخنددبرویت پای چوب دار
گاهی امیدی تازه میروید درون دل
خواهم که درپایان ره زانوزنم بریار
لطفا کمی آهسته ترخاکم کنید امشب
شایدشودیک باردیگر عشق او بیدار
اما چنان آن سینه ی پرکینه ونفرت
مانندیک دیوانه ای سنگین دل و بیمار
یک خاطره درقاب عکس من بچسبانید
حتی دم آخر به عشقش کرده بود اصرار
s@rv
shereno.com/profile.php?=5531
sheresarv.blogfa.com
منبع
درباره این سایت